Na een lange afdaling in de diepe krochten van het historisch identificerende dorp dat wij beter kennen met de naam Oirschot, vinden vier hongerige en dorstige vrinden hun weg naar daar waar ooit een brouwerij stond. Er kan er maar één de eerste zijn, maar naar verluidt, volgden de volgende drie spoedig. Van die drie was er één die, waarschuwingen ten spijt, toch met de billetjes op de eeuwenoude kasseien ging. Nu zult u denken, het ging vast SNTZL, ... maar het ging wel zo.
Wat daarna volgde, daar zijn geen actieve herinneringen aan
Vijf man sterk treffen elkander bij SNTZL. De ambiance is indringend.
Na enig stoeien met de plaatselijke gebruiken, lukt het uiteindelijk een flesje vino en menukaarten te bemachtigen. We nemen bij het eerste onder andere Carpaccio Surf en truffel, hoewel er ook Thais red curry kroketjes voorbij komen. Afijn, er komt rood vlees onder de neus door.
Ziehier, één en al gezellige sfeer.
Chips met royaal guacemole voor de liefhebber. Pro-tip: er zit in dit gerecht werkelijk een schnitzel verstopt.
Bij deze schnitzel worden superlatieven georeerd, daar liep het bedienend personeel graag met een boog omheen.
Niet storen wanner hij denkend is aan waarschijnlijk toch een Dürüm.
Het dessert is pas echt compleet wanneer het bestek is gebracht.
Een passend wijs woord:
