Vrij snel nadat we internationaal zijn gegaan staat het volgende etentje weer op de planning. Dit keer geen grote reis, maar een mooie tocht door de krochten van Brabant naar het heerlijk pittoreske Boxtel. We zijn vandaag door verschillende omstandigheden maar met een klein groepje. Dion is er in verband iets met zijn paard niet bij, Tim staat op het punt weer vader te worden. Maar gelukkig kunnen we Sander wel weer verwelkomen.
Om even goed bij te praten, besluiten Sander en Mike dan ook maar lekker vroeg af te spreken. Ze hebben elkaar al even niet meer gezien en alle verhalen van de afgelopen weken passeren de revue. En langzaam aan komt de rest van het gezelschap aan druppelen, Rik komt in zijn karakteristieke wijze aanlopen. En een paar minuten later sluit Erik ook aan. Al snel staan de gebruikelijke gefrituurde snacks weer op de tafel samen met een aantal heerlijke biertjes. Het is vandaag toevallig ook de laatste dag van de avond vierdaagse in Boxtel. Rik en Erik hebben zich ook hier voor gekleed, want beide heren komen aan in een korte broek. Het is vandaag heerlijk weer, maar ook gaan we chique eten in het altijd posh Boxtel. Een korte broek is dus hier niet echt op zijn plaats. Sander en Mike laten deze mening dan ook zwetend doorklinken aan beide heren. Het mag de vierdaagse pret niet drukken en recht voor het terras ligt echter een fantastische roze loper om de wandelaars te verwelkomen in de centrum. Dit zorgt ook meteen voor een lekkere sfeer in het dorp. Overal zijn mensen op de been, voor ons is dit alleen maar fijn want zo vallen wij iets minder op. We moeten nog even wachten op Nick, want hij geeft al heel de dag aan dat hij waarschijnlijk te laat aanwezig gaat zijn.
Na lang gewacht te hebben besluiten we toch maar richting het restaurant te lopen. We gaan vandaag eten bij Plein2. Om bij het restaurant te komen moeten we echter wel een groot gedeelte van de vierdaagse tocht terug lopen. Dus tussen verkeersregelaars en kinderen slalomen komen we aan bij het restaurant. Omdat het heerlijk weer is worden we buiten aan een tafel neergezet. Voor ons gezelschap is het alleen een onmogelijke tafel. Een grote vierkante tafel, normaal gesproken voor een gezelschap van 10 personen, wij zijn helaas maar met zijn 4 en, wachtende op nummer 5. We zitten dus als een soort L aan de tafel waardoor het moeilijk is iedereen in de ogen aan te kijken. Niet veel later zien we Nick om de bocht gescheurd komen. Hij heeft er werk van gemaakt om op tijd te komen, maar helaas is hij alsnog net wat te laat.
Vanuit de auto roept hij waar hij ergens kan parkeren en behulpzame mannen als we zijn sturen we hem het vierdaagse traject op. Het duurt dus wel even voordat hij een plekje heeft gevonden. Als hij eenmaal aanschuift kan hij kleurrijk vertellen over zijn aanvaring met een verkeersregelaar waardoor hij niet mocht draaien en alleen maar verder in het vierdaagse traject belanden. Als we eenmaal allemaal zitten komen er al snel wat flessen wijn op tafel te zijn. Ondanks de onmogelijke tafel voelt het toch snel weer als vanouds. Iedereen begint weer mooie verhalen te vertellen en allemaal zijn we blij dat we weer bij elkaar zijn in ons tafelgenootschap. We zijn met zijn allen levendig aan het fantaseren wat er nou exact met het paard van Dion aan de hand is, want in zijn afmelding was hij nogal onduidelijk.
En wat kunnen we allemaal zeggen over het eten bij Plein2. We worden verrast met een heerlijk 5 gangen menu. Helaas wordt bij begin al vermeld dat we niet gaan afsluiten met een kaasplankje. Maar dat we eindigen met iets zoets. Omdat de temperaturen alleen maar zijn opgelopen hopen we alleen maar dat het zoete heerlijk ijs is. Terwijl we zitten beginnen de biertjes en de wijn goed zijn best te doen. We hebben heerlijk contact met de andere gasten aan de tafels om ze te adviseren over heerlijk eten en welke keuzes ze beter niet kunnen maken.
Hiernaast zitten we geplaatst recht tegenover het station van Boxtel. Dus we zien ook een uiteenlopende scala van mensen komen. Alles komt er voorbij gelopen, van mooie vrouwen tot zwervers en volledige families. Bij elk bijzonder uitziend persoon worden er al snel signalen gegeven aan elkaar en hebben we vaak plezier om helemaal niks. Maar dat staat ook wel echt symbool voor avonden als deze. Tussen al het gekijk en gepraat is het natuurlijk ook tijd voor eten. We beginnen met een heerlijke vissoep als voorgerecht. Aangezien het ondertussen een kleine 30 graden is en we in de zon zitten, zaten we allen niet echt te wachten op een warme soep. Maar we zijn verrast over de frisheid van het soepje.
We zitten midden in het hart van zuid Brabant en dan kunnen asperges natuurlijk niet ontbreken deze tijd van het jaar. Na de soep krijgen we dus een heerlijke frisse salade met asperges en zeevruchten. Naast al het eten hebben we natuurlijk weer een wijnmenu erbij genomen. De vragen richting onze gastvrouw beginnen al langzaam te komen als ze weer een verhaal aan het vertellen is over de karakteristieke wijnboer uit Frankrijk met zijn pittoreske wijngaard in de heuvels van Toscana. Het verhaal wat verteld wordt klopt natuurlijk van geen kanten en als echte schoolleraren onderwerpen we haar aan een echte overhoring. Al snel moet de eigenaar erbij komen om het verhaal goed te vertellen. Ons maakt het weinig uit, want de wijn is heerlijk.
Na de salade komen er nog twee heerlijke hoofdgerechten op tafel, een stukje witvis en een heerlijk stuk wild met een erg krachtige rode wijn. Tussen al het eten door hebben we het weer eens over de standaard onderwerpen. We hebben het over het afstuderen en het schrijven van een boekje met Sander, het datingsleven of het ontbreken van een dateleven met Mike en de buurvrouw van Nick. Als een bingokaart zijn we alle standaard onderwerpen vandaag aan het afvinken.
En voordat we het doorhebben zijn we nog maar de enige op het terras en is het alweer donker aan het worden. Het ijssorbet is er ook tussendoor gevlogen zonder dat we het door hebben. Nick moet langzaam naar huis toe gaan, want deze man mag morgen nog heel de dag naar een festival gaan. Mike en Rik besluiten opeens om te gaan en moeten snel weg om de trein terug naar huis nog te halen. Snel wordt het station ingerend om daar 5 minuten te vroeg op het perron te zijn omdat de trein natuurlijk vertraging heeft. En dit staat misschien wel symbool voor heel de avond in Boxtel. We hebben met de kleine groep een heerlijke avond gehad met goed eten, maar niet alle etentjes kunnen te boek gaan als legendarisch.
