Eind februari en de eerste voorjaarsstorm raast over het land. Wij mogen weer eens met zijn allen gaan eten. De timing kan natuurlijk niet beter. Behalve voor Nick, deze jongen gaat vandaag niet mee omdat klussen in zijn nieuwe woning belangrijker wordt gevonden dan ons tafelgenootschap. Hij moet denk ik nog een lesje krijgen in zijn prioriteiten op orde brengen.
De week voor het eten is het idee weer eens ontstaan om allemaal mooi in kostuum te eten. Het geeft toch altijd een extra dimensie aan het eten toe. Dion is hierbij zo aardig om ons allemaal op te halen om door de storm naar Boxtel te rijden. Hier heeft Sander vandaag gereserveerd bij de Koetsier. Mike is wat nieuwsgierig en heeft het restaurant al eens opgezocht online. Vooral de kaaskast is al meteen een belangrijk ding. Het duurt ook niet lang voordat "Welkom in de kaaskast" wordt geschreeuwd door onze feestdjruud-fans.
Maar eten met ons tafelgenootschap is natuurlijk niks zonder speciaal bier vooraf. Hierom spreken we af in het centrum van Boxtel. Tim moet helaas op het laatste moment afzeggen, door de storm liggen er zo veel bomen op het spoor dat hij niet meer vanuit de randstad in Boxtel kan belanden. Hij doet nog even erg zijn best, maar verder dan 1 treinstation komt hij helaas niet.
Sander heeft een handgeschreven routebeschrijving naar Dion gestuurd hoe we er moeten komen. Echter we komen er gezamenlijk niet echt uit. De logica van Sander is meestal ook alleen aan Sander besteed. Maar we vinden gelukkig vrij snel een parkeerplaats die warempel ook nog vlak bij het biercafe ligt. Net op het moment dat we aankomen is het nog droog ook. Wat een perfect begin van onze avond.
Het biercafe was vreemd en verlaten, maar gelukkig worden we wel snel bediend met heerlijke ipa's en speciaal biertjes. Dus wie zijn wij om te klagen. Na de biertjes komen de hapjes ook al snel op tafel dus we zijn helemaal tevreden. Bij ons tweede rondje wordt het echter een beetje vreemd. Rik moet met de rokerige oude barvrouw mee naar achteren naar een klein kamertje. Wat er precies heeft plaatsgevonden weten we nog steeds niet. Maar de jongen kwam met een hele grote glimlach en biertje weer tevoorschijn.
Na een klein uurtje drinken en snacken moeten we toch echt doorgaan naar ons restaurant van de avond. Het begint alweer te regen dus Sander haakt voor het laatste stukje ook aan bij Dion in de auto. Vijf grote hete mannen in een auto staat voor 1 ding gegarandeerd. Dus al snel is heel de auto beslagen. We hoeven gelukkig maar een klein stukje te rijden. Het stukje wordt wat langer omdat niemand de routeomschrijving van Sander weer begrijpt. Hijzelf zit in de auto, maar ook hem ontgaat het vandaag een beetje.
Maar naar een klein ritje komen we dan toch echt aan bij de buitenrand van Boxtel waar de Koetsier is verstopt. Een heerlijk oude schuur die is omgebouwd tot een mooi restaurant. We zijn net iets te laat. Maar aangezien heel het restaurant verder verlaten is, wordt dit niet echt als een probleem gezien. Er worden nog even snel wat QR codes gescand en we mogen direct aan de tafel plaatsnemen.
Het is langzaam aan wel een vaste prik geworden, maar ook vandaag worden we weer centraal neergezet. Aangezien de rest van de Koestier verlaten is, is dit niet een erg groot probleem. Maar we weten wat er straks met basstem Rik gaat gebeuren. Hij krijgt hier alle ruimte dus om lekker los te gaan.
Al snel worden de eerste amuses op tafel gezet en de eerste flessen wijn volgen net zo snel. We laten het ons goed smaken en maken ons op voor een heerlijk avondje eten en drinken bij de Koetsier. Erik moet al snel naar de wc en niet veel later ontploft te app van ons. De jongen is echt onder de indruk van de wc. Ruim opgezet, geurkaarsen en warme handdoekjes. Iets wat allemaal erg ongewoon is op de mannen wc. De rest van de avond zal elke keer als hij naar de wc is geweest een nieuwe foto volgen met een nieuwe ontdekking van de wc. De foto's allemaal binnen de perken en zit er gelukkig voor ons geen verstopte dickpick tussen.
Als we heel eerlijk zijn, dit verhaal wordt ruim 2 maanden na dato uitgewerkt. Dus precies weten we niet meer wat we allemaal hebben gegeten. Op zulke dagen missen we natuurlijk Nick ook die alles fantastisch vastlegt op de foto. Die geheugensteun hebben we op zulke momenten gewoon nodig. We weten nog wel dat het eten heerlijk was. Ik weet niet of het door de aankleding van de Koetsier komt, of de aankleding van ons in kostuum. Maar het heeft zeker bijgedragen aan deze avond. Naast het eten is de wijn ook geweldig.
Langzaam komen de harde stemmen alweer tevoorschijn. Naast ons beginnen er ook langzaam andere tafels vol te druppelen in het restaurant, maar net als zovaak heeft ons dit niet tegen gehouden. We merken wel dat het andere publiek wat ouder is in de Koetsier. Misschien is dat ook de redenen dat we ons lekker laten gaan, de gehoorapparaten pakken deze lage basstemmen toch niet op.
Na een paar uur eten komen we dan toch opeens tot de conclusie dat de avond alweer tegen het einde aan loopt. Maar een goed etentje kunnen we niet afronden zonder een heerlijk kaasplankje. Net als eerder in Boxtel hebben ze ook hier een bijzondere manier van kaas uitserveren. Werden we bij de Rechter nog uitgenodigd in de kaaskelder. In de Koetsier worden we uitgenodigd in de kaasbedstee. Ook leuk.
De kaas was gelukkig heerlijk, alleen om met 5 volwassen mannen in een bedstee te staan midden in een restaurant maakt het toch een beetje vreemd. Mike dacht deze spanning even te doorbreken door doordringend om zich heen te staren. Niet geheel toevallig bleef zijn blik rusten op de enige andere jongedame in het restaurant. Het etentje dat zij heeft met haar (sugar)daddy kreeg opeens een hele andere wending. Maar nadat Mike ook zijn kazen heeft mogen uitkiezen neemt hij ook rustig plaats aan zijn eigen tafel.
Sander ging vervolgens helemaal los op de kaas, er worden combinaties gemaakt met het vijgenbrood, marmelade en koffieprut. Je kan het zo gek niet bedenken maar hij zit zichtbaar te genieten en daar worden we allemaal vrolijk van. De jongen heeft de laatste etentjes helaas niet mee kunnen maken door struggles met zijn rug. Om hem nu weer zo te zien genieten, is een heerlijk gevoel.
Eenmaal buiten gekomen zijn we toch allemaal een beetje teleurgesteld in de storm die over is gewaaid. Is dit nou de redenen dan Tim niet kon komen, een beetje wind en regen? Of zijn de mensen in de randstad gewoon niks gewend? Met deze vragen in ons achterhoofd gaan we naar huis.
Of we thuis komen is nog maar de vraag. In de auto van Dion gaan bijna alle alarmlichten en alarmbellen af. Is al even volgens deze jongen en kan ook geen kwaad. Wij zette er allemaal onze vraagtekens bij, maar we hebben niet veel keus. Gelukkig houdt de auto het lang genoeg vol om ons allemaal netjes naar huis te brengen. We mogen er dus niet over klagen.
Iedereen ligt deze keer op tijd in bed in afwachting van de storm die verder over ons land raast. En net als de voorjaarsstormen weet je een ding zeker. Avonden als deze zullen er nog vele komen en gaan. En dat maakt het leven van ons tafelgenootschap ook alleen maar beter.