In de levens van het gezelschap van hardwerkende blanke mannen van middelbare leeftijd, die met een facade van onvermoeibaarheid dapper weerstand bieden tegen de immer rijzende inflatie, vergrijzing en betutteling van onze multi-culturele samenleving, bestaat amper ruimte voor een unaniem samenkomen. Zo bleek helaas ook ditmaal, het bijtijds datumprikken ten spijt, onmogelijk om in voltallige sterkte het werk ter zijde te schuiven en culinair samen te komen voor een chique diner in het hart van Den Bosch. De economie moet door, en ditmaal waren het de strijders (hun naam gefingeerd om hun ware identiteit te beschermen) die wij beter kennen als Dion, Tim en Mieke.
Dion, die een onmeetbare logisiteke efficientie ten spijt op deze vrijdag zowel zijn Key-Performance-Indicator-lat Wunderbarlich hoog weet te houden terwijl hij in zijn buitenmansion plaats aan het maken is voor zijn nieuwe oranje brommer. Het zij hem vergeven dat hij een inwijdende brommerrit naar de Wolfshoek van Den Bosch terzijde heeft gelegd om met zijn volle baard en met de lege zakken van zijn Skinny-jeans in Acht blijft. Ook Tim, die strijdend voor natuurbehoud zich heeft opgeworpen als de vrijwilliger die bereid is om tegemoet te komen aan de schreeuwende vraag naar stikstofruimte op de vrijdag, en daarom dapper heeft besloten om in het westen des lands te blijven om daar de ecologische ontwikkelingen nauw in de gaten te houden. En tot slot heeft onze Mike, die last-minute de organisatie van deze langverwachte editie heeft moeten overdragen aan Rik, ten einde onze economie draaiende te houden. Voor het gezelschap was en eigenlijk ook schipperen: Nick moest voortijdig zijn rol als bouwopzichter stilleggen, Rik mist een dansoptreden, Sander staat niet aan de finish van de avondvierdaagse. Eigenlijk had alleen Erik zijn agenda conflictvrij gemanaged. Ons gezelschap stijkt op aanraden van Rik neer in het hart van Den Bosch. De keuze was gevallen op een rustiek restaurant dat zich kenmerkt door zijn historische setting en dat na deze avond bekend zal staan om zijn befaamde vijf-gangen verrassingsmenu, geserveerd met bijpassende wijnen.
Bij binnenkomst werd het gezelschap van nog naar arbeiderszweet ruikende blanke mannen verwelkomd in de warme sfeer van het restaurant, gehuisvest in een antiek pand dat zichtbaar gedragen werd door de gewelven van de aloude bemetseling van diens traditionele kelders. De ambiance ademde een gezellige, ietwat luxueuze sfeer, perfect voor een avondje genieten. De zachte verlichting en klassieke inrichting droegen bij aan een intieme en ontspannen atmosfeer, ideaal voor een avond onder de vier overgebleven vrienden.
De avond begon met een verfijnd aperitief: een Cava uit Noord-Spanje, met delicate bubbels die perfect de smaakpapillen openden. Deze werd vergezeld door een kleine amuse met een verfrissende toets van Granny Smith appel, wat een voortreffelijke start was. Het lichte gerinkel van glazen en zachte gesprekken in de achtergrond maakten de setting compleet. Het gezelschap had een bomvolle agenda, en alle actualiteiten werden onbesnut besproken. Het genootschap kent geen geheimen, behalve voor de ober, want iedere keer als hij bij de tafel stond werd het prompt stil.
Voordat het menu van start zou gaan, werd er gemengd wit en bruin brood geserveerd, met een selectie van een bijzondere boter, olie, zout en zwavelzout dat verrassend sterk van smaak was en de perceptie van ei simuleerde. De presentatie van de boter op een klein plankje was eenvoudig maar elegant, passend bij de rustieke sfeer van het restaurant. Deze smaakcombinatie was een unieke ervaring die goed in de smaak viel.
De eerste gang werd vergezeld door een Grillo wijn uit Sicilië, een frisse en aromatische keuze. De sommelier sprak met superlatieven over deze wijn, benadrukkend de unieke eigenschappen van de Grillo druif, die groeit op de vulkanische gronden van Sicilië, beïnvloed door het zeeklimaat. De wijn rijpt op stalen vaten, wat bijdraagt aan zijn frisse en minerale karakter. Het gerecht zelf was een ware ontdekkingstocht van smaken, met zeewier, waterkers en andere delicatesse gepresenteerd op een scheermes. De contrasten in textuur en smaak zorgden voor een boeiende culinaire ervaring.
De tweede gang bood een creatief spel van preivarianten, waaronder gekookt en gerookt. Deze werd gepaard met een witte Quota 311 wijn, waar de sommelier wederom lovend over sprak. Hij beschreef de hoogte waarop de druiven groeien in Spanje, wat zorgt voor een unieke smaakontwikkeling. De subtiele invloed van het klimaat en de rijping in stalen vaten kwamen duidelijk naar voren. De presentatie was verre van minimalistisch, en de smaken waren intens en goed uitgebalanceerd. Minder uitgebalanceerd was de uitspraak van de meer dan vriendelijke sommelier, die we de rest van de avond dan ook niet meer hebben gezien. Het gerucht gaat dat de productconfrontatie de beste man iets teveel was geworden.
Het hoofdgerecht was een sublieme combinatie van schelvis en mals buikspek, vergezeld van granaatappel, waterspinazie en een rijke ponchosaus. Deze derde gang was een hoogtepunt van de avond, met een perfecte balans van smaken en texturen. De opvolgende sommelier, die blijkbaar klaar was met zijn bardienst bij de opnames van First Dates, sprak in superlatieven over de wijn, wat hij sterk neerzette maar onbedoeld onderuitschoffelde door het veelvuldige gebruikt van het woord 'misschien'. Desalniettemin was sfeer van het restaurant geweldig, mede door het gebrek aan goedhechtend stucwerk en gebrek aan fotowaardige verlichting. Dat maakte de beleving nog intenser.
De vierde gang bestond uit een sappige runder picanha, opgemaakt met verschillende op mais gebaseerde hapjes en een saus die misschien een vleugje van chocolade bevatte. De bijpassende Bomba, de eerste rode wijn van de avond, complementeerde het gerecht prachtig. De rijke smaken van het vlees en de wijn vormden een misschien harmonieuze combinatie. De sommelier beschreef de Bomba met passie, benadrukkend de volle, misschien krachtige smaken en de misschien complexe rijping op misschien eikenhouten vaten.
In plaats van een zoet dessert, sloten de heren af met een kaasplank. Zes verschillende kazen - minus twee voor Nick die zal ontkennen een beetje in zijn mond te hebben overgeven bij de vooraankondiging van de blauwaderkaas - prachtig op een houten plank geserveerd, waaronder inderdaad blauwader en gorgonzola, maar ook een harde Brabantse kaas. Dit werd begeleid door een Pineau de Charentes, een wijn met een sterke cognac geur, wat een verrassende en aangename twist was op de traditionele port, de Ruby and Tawny. De kaarsverlichte gewelven gaven deze afsluiting een extra vleugje charme. De sommelier lichtte de keuze van de Pineau de Charentes toe, prijzend de rijke aroma's en de perfecte balans tussen misschien wel zoet en sterk.
De avond op deze fijne locatie werd afgesloten met een selectie van limoncello, amaretto, koffie en espresso, welke vergezeld van macarons, een malteser-achtige snoepje en - heel uniek - een reageerbuisje met wat misschien een zure variant van ghb bevatte. Deze kleine zoetigheden met een vloeibaar geel zuurtje vormden een perfecte afsluiting van een memorabele culinaire ervaring. Het zachte geroezemoes van de andere gasten en de vriendelijke bediening maakten de sfeer compleet.
Het vijf-gangen verrassingsmenu was een triomf van inventiviteit en smaak, waarbij elke gang de zintuigen prikkelde en de verwachtingen overtrof. Het was een avond vol gezelligheid, verfijnde gerechten en perfecte wijnen, in een setting die zowel historisch als luxueus aanvoelde. De deskundige uitleg van de sommelier bij elke wijn droeg misschien bij aan de beleving en gaf de heren een diepere waardering voor de perfect geselecteerde wijnen. Meimerend over deze ervaring werd er ter hoogte van het Veulen op straat halt gehouden voor een korte pilspauze, alvorend de weg naar het openbaar elektrisch vervoer kon worden voortgezet. Als klokwerk stapten de heren last-minute in de trein, en zouden de heren al filosoverend over de geheime boodschappen onder Rik's Floris-van Bommel schoenen hun hun culinaire avonturen van deze avond rustig laten bezinken.