Het is vandaag echt heerlijk weer. Een perfecte voorjaarsdag. Dus ook voor ons ideaal weer om weer eens te genieten van een heerlijke maaltijd. Rik heeft vandaag voor ons gezorgd dat we mogen gaan eten bij 1910 in Eindhoven. Helaas zijn we vandaag met een relatief klein groepje. Sander is helaas wederom gesneuveld door zijn rug en Dion vind een vakantie naar de andere kant van de wereld belangrijker als ons tafelgenootschap. Dion is er al laatste bij gekomen, maar op deze manier is hij ook de eerste waar we afscheid van gaan nemen.
Eten in Eindhoven betekent ook voor ons drinken bij Van Moll. We spreken vandaag op een lekkere schappelijke tijd af. Alleen Tim heeft erg veel moeite gedaan om zijn huis te ontvluchten en is er al ruim een uur eerder. Hierom besluit de rest ook maar om er op tijd te komen. Alleen Erik laat nog even op zich wachten. Hij moet vandaag eerst een verplicht nummertje door de Efteling lopen.
Drinken bij Van Moll is weer als vanouds. Heerlijke IPA, heerlijk weer en heerlijke borrelnootjes die we krijgen in plaats van onze buren die er al uren om vragen. Wij lachen, zij huilen. Dus maar even snel de nootjes opgegeten om geen scheve gezichten te krijgen. Na een paar uurtjes speciaal bier drinken is het dan toch echt tijd om aan te lopen naar 1910. Erik is nog steeds in geen velden of wegen te vinden, dus die komen we hopelijk wel tegen bij het restaurant.
Het is een klein stukje lopen naar 1910 en we zijn de voettocht ondertussen wel gewend. Slechts een aantal maanden geleden hebben we exact dezelfde weg gelopen naar Bistro Sophie. Eenmaal bij 1910 aangekomen blijkt dat Rik erg goed zijn best heeft gedaan. Wederom hebben we een prive kamer voor ons. Of we krijgen langzaam maar zeker een naam in Eindhoven en omstreken als een luidruchtige groep. Dat kan natuurlijk ook, maar we gaan er maar vanuit dat Rik dit speciaal heeft geregeld. Als snel staat er een heerlijk flesje wijn, Nick was meteen een grote fan van de wijn. Zoveel dat hij de weken erna meteen meerdere dozen van de wijn op de kop heeft getikt.
Maar de prive kamer was heerlijk, beetje achterin het restaurant. Langs de wc, met een eigen muziek installatie en een heerlijke aicro. Al snel wordt er door de ober heerlijke smooth jazz aangezet. Muziek wat perfect bij een dag als vandaag past. De eerste amuses vinden ook al snel de weg naar onze tafel. En net als zovaak in Eindhoven worden we weer verrast met een Engels sprekende ober. Gelukkig maakt het hem niet uit of we Nederlands of Engels praten tegen hem. Zolang hij maar in het Engels zijn uitleg mag geven.
Dat de amuses snel op onze tafel stonden blijkt slechts de voorbode te zijn voor heel de avond. Zodra we het eerste gerecht op hebben worden de borden, glazen opgehaald en word de volgende gang al uitgeserveerd. In eerste instantie hebben we het allemaal niet eens, maar langzaam komt wel het besef dat het wel erg snel gaat.
Dit keer is het geen hele avond tafelen, maar na 2,5 uur hebben we de vijfgangen al achter onze kiezen en zijn we onderweg naar buiten. De snelheid van het eten doet echter niet onder voor de kwaliteit van het eten. Van quinoa tot wildgerechten tot de afsluiting van een kaasplankje. Het is allemaal hemels lekker. De combinaties die met de wijnen werden gemaakt maakte de ervaring alleen maar beter. Het was een snelle combinatie. Maar heerlijk.
Tijdens het eten kwamen we al wel snel tot de conclusie, dat ondanks de prive kamer die we hadden we redelijk goed te horen waren buiten onze kamer. Vooral in de wc die langs onze kamer lag. Ik wil niet zeggen dat dit een klankkast was die onze basstemmen alleen maar versterkten. Maar daar kon je erg uitgebreid mee genieten van onze verhalen. Deze keer geen wilde verhalen over fluffen. Maar verhalen over MILFs in de Efteling, verhuizen en kinderen.
Na de kaasplank hadden we nog wel zin in een klein borreltje. Dit hadden we alleen niet tegen de eigenaar moeten zeggen. Overal werden flessen tevoorschijn gehaald. Al snel stonden er ruim 30 verschillende flessen op de tafel waar we uit konden kiezen. De eigenaar was al snel teleurgesteld toen bleek dat de helft alleen maar whiskey wilden. Rik gaat natuurlijk weer zijn Limoencello, want zijn periode is denk ik weer begonnen.
Nadat de borrels op zijn willen we ook snel uit de voeten bij 1910. De nacht is nog jong dus nu we echt vroeg klaar zijn met eten moeten we daar ook maar eens gebruik van maken. Tegenover 1910 zit de Gaper, de laatste keer was dit een succes, dus al snel duiken we hier naar binnen. Helaas is er vandaag eigenlijk weinig te beleven. Er staan wat studentenballen, maar verder is het er vrij rustig. Dus maken we al snel in de keuze om naar de markt te gaan. Dit blijkt ook al snel de juiste keuze.
Onderweg daar naartoe komt Mike al een aantal collega's tegen. Op de markt aangekomen duiken we snel de Wildeman in. De Wildeman blijkt een beste keuze voor ons. Het is er niet te druk en er is heerlijk bier. Wat willen we nog meer. Nick heeft hiernaast een kek blousje aan waardoor er al snel een rij met vrouwen voor zijn neus staat. Iets aan die jongen is er dat getrouwde vrouwen zich voor zijn voeten gooien. Maar we hebben er allemaal plezier van.
Het duurt niet lang of Mike zwaait af. Deze jonge adonis denkt soms nog als een 18-jarige en duikt stratum in opzoek naar zijn collega's. Rik en Erik moeten niet veel later met de trein naar huis. Voor Nick blijft er niks anders op dan op zijn chauffeuse te wachten. Die is alleen nog wel even onderweg, dus hij volgt de getrouwde vrouwen maar even naar de Irish Pub. Het blijkt voor Nick nog een hele zoektocht om zijn auto naar huis te vinden. Hij is natuurlijk niet bekend in Eindhoven dus zwerft maar even over straat in de hoop bekende locaties tegen te komen. Al snel staat hij voor Van Moll waar hij opgepickt kan worden.
Mike is dan nog volledig door aan het gaan. Hij blijft tot de kleine uurtjes in Eindhoven. De volgende dag is dat ook wel aan hem te merken. Aan Erik is ook wel te merken dat hij naar de Efteling is geweest, want we ontvangen van hem helaas een berichtje dat hij geveld is door Corona. De crisis is voorbij en hij is nu aan de beurt. Gelukkig valt het voor hem allemaal wel mee en heeft hij nergens last van. De rest blijkt de dans gelukkig ontsprongen te zijn.
Wederom hebben we een fantastische avond beleeft. De afgelopen twee jaar corona waren ook voor ons niet de meest makkelijke, we hebben avondklokken, verplichte zitplaatsen, QR codes en verplichte sluitingstijden allemaal vol gehouden. Nu het hopelijk is geweest kunnen we ons samen opmaken voor een heerlijke zomer tafelen. Met binnenkort ons eerste jubileum wat voor de deur staat.
De panjoel gaat internationaal!!
